Hi peeps,
Het is alweer een poosje geleden dat ik iets heb laten weten (voor jullie misschien lang, in mijn ogen is het nog niet zo lang geleden, =3 weken) dus dacht ik eens iets van mij te laten horen.
Vermits ik zelf een beetje vergeten was wat ik de voorbije weken heb uitgestoken, ben ik een beetje mijn "dag"boek (elke maandag schrijf ik over mijn week, opdat ik mijn avonturen en dergelijke niet zou vergeten) beginnen doorbladeren en dat is ZOO raar. Sommige dingen lijken al zo lang geleden, andere totaal niet, en over bepaalde mensen realiseerde ik mij dat ik ze nog maar een kleine maand ken. Ik moet jullie niet meer vertellen dat ik op de radio ben geweest, of dat ik met mijn Nieuw-Zeelandse vriendin Ara (Ariki) de Icebucketchallenge heb gedaan. Maar bijvoorbeeld het feestje de avond voordat ik en Ara de challenge aangingen is het misschien wel waard om over gepraat te worden.
Feestjes zijn hier heel anders dan bij ons en die typische Belgische fuiven was ik een beetje beginnen missen. Hier doe je meestal houseparties, wat heel hard lijkt op een normale pré-party, of direct een echte club/ discotheek, waar je btw ook 18+ voor moet zijn en veel geld voor moet neerleggen. Naar een echte club ben ik nog niet geweest (in zowat alle vriendengroepen waarmee ik optrek doen ze dat niet zoveel omwille van de 2 redenen die ik net heb opgenoemd), maar de houseparties heb ik ondertussen wel al onder de knie. Zoals ik al zei lijkt zo een houseparty nogal veel op een préparty en het aantal kan STERK variëren, iets dat ze zowat allemaal gemeen hebben echter, is dat ze gewoonlijk nogal vroeg eindigen, of toch in mijn ogen. Ze beginnen al veel vroeger als ik in België gewoon ben, en dat is voor alles, niet alleen de houseparties. Waar je in België al blij mag zijn dat iedereen op de afgesproken locatie aanwezig is met wat drank (of voedsel, er is er bijna altijd wel 1 niewaar) tegen 9 uur/ half tien, zijn ze hier tegen dan al volop bezig met feesten. Meestal begint het tegen 8 uur ofzo, vroeger kan zelfs, eten is dus ook altijd voorzien, wat welk leuk is. In België is het dus ook kort en krachtig. tegen 11 uur/ half 12 probeer je toch alles op te ruimen, om toch tegen 12 uur op het ECHTE feestje te komen. Hier in Brazilë blijft het ECHTE feestje echter uit, waardoor een feestje hier soms al doodloopt tegen 1 uur/ 2 uur.
Ik kreeg dus elke keer die fantastisch leuke opbouw naar een goed feestje ( en begrijp mij niet verkeerd, die houseparties zijn ook echt wel HEEL plezant) maar dat feestje bleef dan altijd uit... TOOOOT ik te horen kreeg over het "festival"-gedoe aan Savassi (en doorheen heel BH) genaamd "virada cultural". Een "electro"-festival, maar geloof mij, het was het meest commerciele-muziek feestje ooit, maar het was wel echt EXACT wat ik nodig had. Het begon met heel hard te lijken of een typische fuif, maar tegen 9u 30 kon je je al bijna niet meer verplaatsen naar de overkant van het savassi-plein, BOMVOL was het daar. Vééél drukker dan een normale fuif, en slechter georganiseerd. Ik dacht dat er geen toiletten waren voorzien, maar blijkbaar waren er een paar straten verder een heleboel, maar ik ben héél zeker dat veel mensen niet tot daar zijn geraakt. Daarbij komt dat ik nogal "opval" bij het Braziliaans volk, met mijn blond haar, maar vooral met mijn blauwe ogen, dat is geen nieuw nieuws voor mij, dat is mij in de voorbije maanden ook wel sterk opgevallen, maar op virada cultural kreeg ik er echt genoeg van, omdat ik CONTINU werd onderbroken in mijn gefeest, terwijl ik gewoon eens even volledig los wou gaan en dansen. Al bij al heb ik mij wel nog ECHT geamuseerd hoor, het was wel echt een tof evenement en ik vind het spijtig dat ze zo weinig dergelijke dingen doen in BH (BH is Belo Horizonte voor wie dat niet zou weten, Belo Horizonte is de stad waarin ik woon)
Donderdag 4(?) september drong het mij in de klas door dat de Rode duivels niet alleen een match gingen spelen (dat wist ik wel al, al was ik wel vergeten dat het die dag was) maar dat de Rode Duivels tegen AUSTRALIË gingen spelen! Ik ken hier wel 4 Australiërs, waaronder natuurlijk Samara van mijn school. Dus dachten we om met alle Belgen die in BH zijn en alle Australiërs, eigenlijk gewoon iedereen die wou, samen naar de match te kijken. wat een dikke FAIL was dat. ALLES hebben we geprobeerd om de match te kunnen kijken, maar uiteindelijk hebben we het moeten opgeven. psssssh stomme sporza, in Brazilië willen wij OOK naar voetbal kijken! We hebben dan maar andere dingen gedaan. Ook was het een dikke fail omdat ik de enige Belg was, maar het is echt wel moeilijk om mensen op 1 dag op te trommelen en vanuit alle hoeken van BH af te komen. Een uur of langer met de bus reizen is hier niet zo heel speciaal als je een vriend gaat bezoeken die toevallig wat verder woont.
Vrijdag ben ik dan met de familie vertrokken naar Diamantina, een schattig diamantenstadje vanuit den tijd. Het had zo de typische witte gevels met de gekleurde deurlijsten en gekleurde luikjes, met bij alle huisjes in de straat een ander kleurtje. Gewoon prachtig. Zaterdag was er dan een speciaal evenement op het lokale pleintje. Op de balkonnen van ALLE huisjes en cafés van het pleintje was een heel orkest uitgestald. Je werd dus letterlijk omringd door muziek, en het was geweldig en prachtig.
Ik heb soms gemende gevoels gehad over Brazilië. Het is gewoon zo raar, ik was al zo verliefd op Brazilië nog voor ik ooit voet had gezet op Braziliaanse bodem, zo verliefd dat toen ik hier uiteindelijk toekwam ik bijna teleurgesteld(?) was. Ik was natuurlijk niet teleurgesteld, het is hier geweldig en ik hou van het brazilië dat ik heb leren kennen, maar dat is gewoon een beetje het ding met Brazilië, Brazilië is groot en héél divers, er bestaat geen enkel woord denk ik dat het volledige brazilië of een braziliaan perfect kan omschrijven buiten dan Brazilië of Braziliaan. Er zijn gewoon zoveel SOORTEN brazilië, maar ik had vooral in de BH-soort geleefd. Maar omringd door de mooie gevels van het "oude" stadje, genietend van die overweldigende muziek, en liefde VOOR muziek van de brazilianen, wist ik terug perfect waarom ik resoluut voor Brazilië gekozen had, en niet voor ergens anders. DAT was het Brazilië waarvoor ik gekomen was, het brazilië waar ik verliefd op geworden was.
