Beste vriendjes,
ik denk dat ik onmogelijk de laatste weken volwaardig zal kunnen beschrijven. Het schooljaar is hier op zijn einde gekomen en dat bracht op allerlei verschillende manieren drukte en plezier met zich mee. Ik ben er zeker van dat ik later (in België) op deze weken ga terugkijken en ze zal missen. Want het waren er ZO van die weken, die in al hun eenvoud op bepaalde momenten, en al hun complexiteit op anderen, gewoonweg geweldig waren.
Vooreerst bracht het vooruitzicht van het einde van het jaar voor bijna alle uitwisselingstudenten een vervroegde vakantie met zich mee. Want net als in België staan ook in Brazilië de laatste weken school in het teken van examens, waar de uitwisselingsstudenten vanzelfsprekend niet aan mee moeten/kunnen deelnemen en dus ook niet naar school moeten komen. Veel vrije tijd betekende dus ook veel gezellige momenten met alle uitwisselingsstudenten, zoals wel TWEE keer in een week naar de cinema gaan en andere dingen. Geen zorgen cinema is hier (zeker voor stundenten) een stuk goedkoper dan in België, zeker als je weet op welke momenten en dagen te gaan om een korting te krijgen (bv. op maandagen). Met de korting is dan een film kijken maar een goeie euro, maar zelfs zonder "korting" is het niet veel meer dan 3 euro. Popcorn kan soms dus echt 5 keer zo duur uitkomen als het filmticket zelf (die laat ik dus meestal ook achterwege, want ze zijn hier niet zo goed in het maken van zoete popcorn, die ziet helemaal bruin, echt raar).
Daarnaast zorgde het einde van het schooljaar ook "formatura's" met zich mee. Zowel ik als mijn zus zijn nu afgestuurd. Allee, ik voor de tweede keer, mabon. Hoewel ik alleen een "promotie" had (papa wil da ik het zo noem, ik zou het eerder proclamatie noemen, MABON!) had mijn zus een "promotie" (lees: proclamatie) én een bal. Beide op andere dagen, maar alledrie de gelegenheden in één enkele week. Die ene krappe week eindigde dan ook nog eens met het coole verjaardagsfeestje van mijn zus.
Stuk voor stuk waren ze allemaal geweldig. Als eerste op het programma stond de "promotie" (oooee, laten we het "proclamatie v/d promotie" noemen, dan heeft iedereen zijn zin, JA!) van mijn zus. Mijn zus was hiervoor speciaal naar een schoonheidssalon gegaan (op bevel van mijn mama denk ik) wat, als je mijn zus kent, een BIG DEAL is. Mijn zus is niet meteen het meest vrouwelijke type. Ze draagt wijde kleren en draagt niets tot weinig make-up (ik ook mabon) en aan jurken en rokken doet ze niet echt. Het was dus echt speciaal om haar helemaal opgedoft te zien. De ceremonie was best wel mooi en deed me een beetje mijn afstudeerceremonie missen, die dankzij Arno vrij memorabel was. Na de ceremonie zijn we dan met mijn gezin en het gezin van mijn neef en nicht iets gaan eten (pizza en apfelstrudel en moelleux, mmmmmmmmmm) wat allemaal voor een zeer geslaagde avond zorgde.
Woensdag, de dag na de ceremonie, was dan het bal. Voor deze chique gelegenheid, ging niet alleen mijn zus naar het schoonheidssalon, maar ook ik en mijn moeder kwamen aan de beurt. Bijna zo een 6 uur zijn we binnen geweest vermits we allemaal werden opgedoft door dezelfde dame, waarvan ik later vernam dat ze een goede vriendin van de familie is, maar op het einde was het allemaal de moeite waard. Met prachtige haardossen en gezichten die niet meer te herkennen waren, trokken we onze schoonste kleren aan en gingen naar het feest. En toen we aankwamen daar was ik maar al te blij met de inspanning die we hadden gelevererd, want de zaal was FANTASTISCH, het leek alsof we op een superchique trouwfeest waren binnengevallen. Aan de randen van de gigantische ruimte waren allemaal "standjes" (standje klinkt zo ordinair, ze waren veel chiquer en impressionanter dan het woord doet uitschijnen) met heerlijk eten. Zo had je sushi, pasta, frozen yoghurt, een soort fastfood restaurant hier dat smileykroketjes had, frietjes en milkshakes, en dan mijn favoriete stand --> brigadeiro! in allerlei smaken en enorme hoeveelheden.... MMMMMMMM, echt de hemel. Daarbij komt dat je glas constant werd bijgevuld met wat je aan het drinken was, zelfs al nam je maar een slokje. Ik en mijn zus (en haar vrienden) zijn dan ook tot het einde gebleven. En toen het einde er dan uiteindelijk was, wouden we nog niet naar huis, dus besloten we naar "rei do pastel" te gaan (toevallig de lievelingsplaats van de uitwisselingsstudenten). Met iemand van mijn school die ook op het feestje was had ik afgesproken dat we naar school zouden gaan. Van rei do pastel kan ik een bus pakken naar school, dus ik dacht gewoon rechtstreeks te gaan, maar toen besloten de anderen om naar Loyola (de school van mijn zus) te gaan. Vandaar had ik echter geen bus, dus ik besloot vlug naar huis te gaan, een douche te pakken en met mijn papa naar school te gaan. Thuis maakte ik me dan volledig klaar en uiteindelijk moest ik gewoon nog wachten op mijn papa om me te voeren, ik ging dus in de zetel zitten, en ben blijkbaar in slaap gevallen, WOOPS! pssssh, we hadden bij rei do pastel moeten blijven eeehhh
Mijn ceremonie was ook best tof en zeer speciaal, vermits op het einde iedereen die iets WOU zeggen iets MOCHT zeggen, ouders, broers en zussen kwamen dus allemaal met tranen in de ogen over de school en hun persoon spreken. Da was wel grappig, en vrij emotioneel. Over mijn zus haar feestje valt echter meer te zeggen. Haar feestje was op een "sitio" net buiten de stad. Met twee bussen vol hyper 18jarigen (zo een 80 tal ofzo) reden we naar de sitio in de ochtend waar er een overheerlijke churrasco (bbq) was en verschillende mogelijkheden in drank. Daarbij was er dan ook nog cake, brigadeiro, een mechanische stier, een zwembad (waar ik wel 2 keer ben ingegooid) en veel meer. Ik kende toevallig twee uitwisselingsstudenten die in de buurt woonde, maar vermits het feestje veel vroeger eindigde dan ik had verwacht, kwamen ze juist toe toen de twee bussen wegreden. Ze hebben me dan maar gezelschapgehouden in de avond en waren blijven slapen en zijn dan pas de dag erna in de namiddag weggegaan. Zo heb ik op een vrij "saaie" (de plek was niet echt saai, er was een zwembad, maar er was geen internet) plek toch nog veel plezier gemaakt. Daarbij zijn ze allebei in de smaak gevallen bij de familie, maar zowat al mijn vrienden tot nu toe.
DAN, na die drukke week vertok ik bijna direct op reis met alle derdejaars (laatstejaars) van mijn school naar het warmere Cumuruxatiba in de staat Bahia. Na een LANGE busrit kwamen we aan en ik was zo blij om weer in warm weer te zitten, de regen kwam mijn gat uit in Belo Horizonte. Zowat heel november denk ik was door de regen grauwer en kouder (in mijn ogen) dan in het begin van mijn verblijf toen het hier winter was. Het was natuurlijk nog steeds geen belgische kou, maar toch, als ik regen wou kon ik evengoed in België gebleven zijn. Uiteindelijk hebben we ook in Bahia wat regen gehad, wat normaal is natuurlijk, ook daar is het regenseizoen, maar het was oke omdat we ook momenten van 40 graden hadden. Het was een perfecte week om uit te rusten, op te trekken met brazilianen en een hond te stelen. Geen zorgen, een meisje van ons was met een hond op het strand beginnen spelen, maar daarna bleef de hond ons maar volgen. Uiteindelijk is de hond ons de hele dag gevolgd en had ze heel de weg (de hele lange weg) naar huis meegestapt. Bij ons huisje bleef ze dan bij ons. Ze heeft dan de nacht doorgebracht bij ons en de volgende dag zijn we dan het baasje gaan zoeken (en spijtig genoeg meteen gevonden).
Ik ben vanochtend thuisgekomen, en overmorgen vertrek ik al terug... Deze keer echter voor een veel langere periode. Ik ga voor 33 dagen op reis. Eerst ga ik kerst vieren met de familie van mijn papa, en daarna gaan we the northeast/ nordeste bezoeken. waarchijnlijk zowat de meest toeristische streek van brazilië, want jawel, ik ga naar de stranden. Hoogstwaarschijnlijk zal internet vaak kak zijn, dus het is mogelijk dat ik pas na mijn reis iets post, neem het mij dus alsjeblieft niet kwalijk.
Kusjes vanuit Brazilië!xx
