Er zijn zo van die dingen die ik al vroeg in mijn uitwisseling begon te plannen. Lollapalooza was er één van. Al was het meer een weten dat ik ging gaan en de laatste 3 maanden beginnen plannen. Lollapalooza is een groot festival, oorspronkelijk uit Amerika ergens, dat ondertussen ook op andere plaatsen plaatsvind. In Brazilië vond Lollapalooza plaats in Sao Paulo. De vliegtuigtickets waren het gemakkelijkst om te regelen, de tickets voor het festival waren al iets moeilijker, en een plaats om te verblijven in Sao Paulo was het moeilijkst en heb ik na lang zoeken pas twee weken voor mijn vertrek gevonden.
Voor ik vertrok hoorde ik van de meeste mensen negatieve comentaren over Sao Paulo. Rio de Janeiro is mooi, strand, cultuur, muziek, terwijl Sao Paulo een grootstad vol gebouwen is. Zodra ik echter geland was, had ik echter al een goed gevoel over Sao Paulo. En lopend met mijn koffer naar mijn verblijfplaats (pal in het midden van de meest belangrijke straat in SP, avenida Paulista) was ik al helemaal weg van Sao Paulo. Om eerlijk te zijn, doet Sao Paulo als grote en levendige stad veel denken aan New York. Hoe kun je volledig verliefd zijn op New York en dan zo negatief zijn over Sao Paulo?
Zowat alles over mijn hele city-trip was geweldig, beginnende bij mijn verblijfplaats. Pal in het centrum recht voor de ingang van de metro, een dakbbqplaats met uitzicht over de hele stad (prachtig), 4 dikke katten en een superlieve vrouw. Het had echt niet beter kunnen zijn. Donderdag bezochten we dan het historische centrum, wandelde we rond in de japanse wijk en de italiaanse wijk (ongeveer waar ik woonde). Vrijdag spraken we af met enkele andere uitwisselingsstudenten en gingen we naar een groot park, waar we fietsen huurden en wat rond hebben gefietst. Daar kwamen we dan ook een Amerikaan tegen, die woonde en lesgaf in Colombia en op reis was, en die kwam dan mee met ons om samen te gaan eten in Mercado Municipal ergens anders in de stad.
Toen we uit de bus stapte en in de richting aan het stappen waren van het overdekte marktje zagen we plots een spoor van bloeddruppels. Al lachend zei een van de jongens "ziet er nog vers uit" en we bleven het spoor volgen (niet creepy ofzo, het liep gewoon toevallig in dezelfde richting als wij aan het gaan waren) Ik liep met iemand anders vrij voorop en plots zagen we een man op de grond liggen. Er stonden een 4tal mensen naast hem, en het werd al snel duidelijk waar al het bloed vandaan kwam. Rondom hem was er meer bloed en zijn hele hemd was vuurrood van al het bloed. Toen ik aankwam vroeg een man ons voor onze gsm, om het noodnummer te bellen. De andere 2 waarmee ik liep waren nogal wat terughoudend om hun gsm te geven, maar vermits het nogal duidelijk was dat de man niet veel tijd had en lag dood te bloeden besloot ik dat hoewel we normaal op onze hoede moeten zijn en gsm's niet op straat boven te halen, dat het op momenten als deze niet zo belangrijk was, en hoewel de man er niet speciaal betrouwbaar uitzag, besloot ik hem mijn gsm toe te vertrouwen.
We stonden op een wandelweg tussen twee grote autowegen, waar het verkeer volkomen vastzat, en echt veel hoop had ik niet. Terwijl we aan het wachten waren hielpen we de man, probeerde we druk te plaatsen op de 3 steekwonden (zoals we toen ontdekte) en uiteindelijk kwamen de hulpdiensten op motors. We besloten dan maar snel de benen te nemen en verder naar mercado municipal te wandelen. Eten konden we echter nog niet direct. Pas na ongeveer een uur na het vinden van de man, besloten we dan uiteindelijk iets te eten. Later op de avond kwamen we dan per toeval de man tegen aan wie ik mijn gsm had toevertrouwd. Het feit dat ik mijn gsm had gegeven, had het leven van de man gered.
Lollapalooza was geweldig. Op een rijtje wie ik allemaal gezien heb: Baleia (braziliaanse band, het eerste uur was er niet zo veel) Banda do mar (een braziliaanse band die hier zeer populair is en ook echt wel goed), fitz and the tantrums, Alt-J, Kasabian, Robert Plant, Skrillex (ik was al sinds fitz and the tantrums alleen met 2 andere meisjes, en alleen met 1 ander meisje sinds Alt-J, maar Skrillex was ik helemaal alleen na een halfuur ofzo, maar dat was helemaal niet erg uiteindelijk, ik ben volledig kunnen losgaan op de muziek en dat was ook tof) Major Lazor (na skrillex had ik Alexander teruggevonden, dus ik was nimeer alleen), Bastille (enkel het laatste nummer en half) De volgende dag was het dan: Mombojo, Rudimental, Big Gigantic, The kooks, Foster The People, Young The Giant (niemand wou met mij meegaan, vermits childish gambino en Calvin Harris op hetzelfde moment speelden, dus ik ging eigenlijk alleen gaan, maar vlak voor het begin van het concert zag ik op enkele rijen voor mij 2 jongens van de Pantanalreis, ondertussen al een half jaar geleden, en ik was zo blij dat ik niet meer alleen het concert moest doen) Pharell Williams.
De laatste dag in Sao Paulo hebben we wat uitgerust en vooral gegeten. Sao Paulo was kort maar ZEER krachtig, en ik ben zo blij dat ik gegaan ben.
kusjes,
Katoo
trouwens, over een dikke drie maand ben ik al terug thuis. De tijd gaat zo snel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten